تبیین آرمانگرایی و واقع بینی در رهبری امام خمینی(س) : رویکردی پژوهشی

جمع‌کردن ارزش‌ها به عنوان آرمان با واقعیت‌های موجود در اتخاذ تصمیم‌های کلان و راهبردی نظام در زمینه‌های مختلف فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و... یکی از مباحث بسیار مهمی است که از اوایل انقلاب ذهن بسیاری از نخبگان را به خود جلب کرده است. نظر به اهمیت این موضوع، هدف از این نوشتار، تبیین و تحلیل ویژگی آرمانگرایی واقع‌بینانه (دو مولفه اساسی الگوی تصمیم‌گیری حکیمانه) در تصمیمات راهبردی امام خمینی بین سال‌های 68-1357 است. از آنجا که تاکنون این ویژگی رهبری امام به صورت علمی بررسی نشده است؛ در این پژوهش، تصمیمات راهبردی امام خمینی در قلمرو زمانی تحقیق انتخاب و مقولات مرتبط با دو ویژگی آرمانگرایی و واقع‌بینی، با استفاده از روش تحلیل محتوای کمی و کیفی کلام امام مندرج در 22 جلد صحیفه امام، استخراج، طبقه‌بندی، تحلیل و استنتاج شده است. یافته‌های حاصل از تحقیق نشان می‌دهد که تمامی تصمیمات راهبردی مورد مطالعه در این پژوهش، در چارچوب ویژگی‌های تصمیم‌گیری حکیمانه بوده و دارای دو مولفه آرمانگرایی و واقع‌بینی هستند. بدین ترتیب می‌توان با اطمینان نتیجه گرفت که امام خمینی در اتخاذ تصمیم‌های راهبردی، یک آرمانگرای واقع‌بین بودند.